Câsiye

Sûre-i Şerif’i

(45. Sûre)

(Mekke döneminde inmiştir. 37 âyettir.)

Bismillâhirrahmânirrahîm.

1. Hâ. Mîm.

2. Kitap’ın indirilmesi Azîz ve hikmet sahibi olan Allah tarafındandır.

3. Şüphesiz ki göklerde ve yerde müminler için birçok âyetler (deliller) vardır.

4. Sizin yaratılışınızda ve yeryüzünde yaydığı canlılarda, kesin olarak inananlar için âyetler (deliller) vardır.

5. Gece ile gündüzün değişmesinde, Allah’ın gökten rızık indirip onunla yeryüzünü ölümünden sonra diriltmesinde, rüzgârları değişik yönlerden estirmesinde aklını kullanan bir topluluk için âyetler (deliller) vardır.

6. İşte bunlar Allah’ın âyetleridir. Sana bunları hak ile okuyoruz. Artık onlar Allah’tan ve O’nun âyetlerinden sonra hangi söze inanacaklar?

7. Her yalancı günah yüklü kimsenin vay haline!

8. Allah’ın âyetlerinin kendisine okunduğunu işitir de, sonra onları sanki hiç işitmemiş gibi büyüklük taslamada ısrar eder. İşte onu acıklı bir azap ile müjdele!

9. O bizim âyetlerimizden bir şey öğrendiği zaman, onlarla alay eder. İşte öyleleri için alçaltıcı bir azap vardır.

10. Önlerinde de cehennem vardır. Kazandıkları şeyler ve Allah’ı bırakıp da edindikleri dostlar, onlara hiçbir fayda vermez. Onlar için büyük bir azap vardır.

11. İşte bu Kur’an bir hidayettir. Rabb’lerinin âyetlerini inkâr edenlere gelince, onlara tiksindiren, elem verici bir azap vardır.

12. Allah, emriyle içinde gemilerin yüzmesi ve lütfundan (nasibinizi) aramanız için denizi size boyun eğdirendir. Umulur ki şükredersiniz.

13. Göklerde olanları, yerde olanları hepsini size musahhar kılmıştır. Şüphesiz ki bunda düşünen bir topluluk için âyetler (deliller) vardır.

14. İman edenlere söyle: Allah’ın günlerinin geleceğini ummayanları bağışlasınlar. Çünkü Allah her bir topluluğu kazandıklarına göre cezalandıracaktır.

15. Kim sâlih bir amel işlerse kendi lehinedir. Kim de kötülük yaparsa kendi aleyhinedir. Sonra Rabb’inize döndürüleceksiniz.

16. Andolsun ki biz İsrâiloğullarına kitap, hüküm ve peygamberlik verdik. Onları temiz şeylerden rızıklandırdık ve onları âlemlere üstün kıldık.

17. Onlara din hususunda apaçık deliller verdik. Onlar kendilerine ilim geldikten sonra birbirini çekememezlik yüzünden ayrılığa düştüler. Şüphesiz ki Rabb’in ayrılığa düştükleri şeyler hakkında kıyamet günü aralarında hüküm verecektir.

18. Resul’üm! Seni de din hususunda bir şeriat sahibi kıldık. Sen ona uy, bilmeyenlerin heveslerine uyma.

19. Çünkü onlar Allah’a karşı sana hiçbir fayda veremezler. Zâlimler birbirlerinin dostlarıdırlar. Takvâ sahiplerinin dostu ise Allah’tır.

20. Bu (Kur’an) insanların kalp gözlerini açacak bir nur, kesin olarak inanan bir toplum için hidayet ve rahmettir.

21. Yoksa kötülük işleyen kimseler, kendilerini iman edip sâlih ameller işleyenler gibi yapacağımızı mı sandılar? Yaşamaları ve ölümleri onlarla bir olacak öyle mi? Ne kötü hüküm veriyorlar!

22. Allah yeri ve göğü hak olarak yarattı. Böylece herkes kazancına göre karşılık görür. Onlara haksızlık edilmez.

23. Nefsinin hevâ ve hevesini kendine ilâh edinen, Allah’ın da dalâleti hak ettiğini bilerek saptırdığı; kulağını ve kalbini mühürlediği ve gözüne perde çektiği kimseyi gördün mü? Onu Allah’tan başka kim doğru yola eriştirebilir? Hâlâ ibret almayacak mısınız?

24. Ve dediler ki: “Hayat ancak bu dünyadaki hayatımızdan ibarettir. Ölürüz ve yaşarız. Bizi ancak zaman helâk eder.” Halbuki onların bu hususta bir bilgileri yoktur. Onlar ancak zanda bulunuyorlar.

25. Âyetlerimiz onlara açık açık okunduğu zaman: “Doğru sözlü iseniz atalarımızı geri getirin.” demelerinden başka delilleri yoktur.

26. De ki: “Allah sizi yaşatıyor, sonra sizi öldürür, sonra da kıyamet gününde bir araya toplar. Bunda aslâ şüphe yoktur, fakat insanların çoğu bunu bilmezler.”

27. Göklerin ve yerin hükümranlığı Allah’ındır. Kıyametin koptuğu gün var ya, işte o gün bâtıla sapanlar hüsrana uğrayacaklardır.

28. O gün her ümmeti diz çökmüş olarak görürsün. Her ümmet kendi kitabına çağrılır. (Onlara şöyle denilir): “Bugün yaptıklarınızla cezalandırılacaksınız!”

29. Bu bizim kitabımızdır, sizin aleyhinizde gerçeği söylüyor. Çünkü biz bütün yaptıklarınızı kaydediyorduk.

30. İman edip de sâlih ameller yapanlara gelince, Rabb’leri onları rahmetine sokar. Bu ise apaçık kurtuluşun tâ kendisidir.

31. İnkâr edenlere gelince, onlara: “Âyetlerim size okunmadı mı? Siz ise büyüklük tasladınız ve günahkârlar gürûhu oldunuz.” denilir.

32. Size: “Allah’ın vaadi haktır, kıyamet gününde şüphe yoktur.” denildiği zaman: “Kıyametin ne olduğunu bilmiyoruz, yalnız yoktur sanıyoruz, hakkında kesin bir bilgi elde etmiş değiliz.” demiştiniz.

33. Yaptıklarının kötülükleri (amel defterinin okunmasıyla) kendilerine göründü ve alaya aldıkları şey onları çepeçevre kuşattı.

34. Onlara denilir ki: “Siz nasıl ki bugüne kavuşacağınızı unuttuysanız, biz de bugün sizi unuttuk. Yeriniz ateştir, yardımcılarınız da yoktur.”

35. Bu böyledir. Çünkü siz Allah’ın âyetlerini alaya aldınız, dünya hayatı sizi aldattı. O gün ne oradan çıkarılırlar, ne de özürleri dinlenir.

36. Hamd, göklerin Rabb’i, yerin Rabb’i ve âlemlerin Rabb’i olan Allah’a mahsustur.

37. Göklerde de yerde de azamet O’nundur. O Azîz’dir, hükmünde hikmet sahibidir.