Her İsim Bir Dindir.

Âhir zaman ulemâsına gelince:

“İşte onlar Allah’ın hizbi (partisi)dir. İyi bilin ki kurtuluşa ulaşacak olanlar Allah’ın hizbi (partisi)dir.” (Mücâdele: 22)

Bu beyanı Allah-u Teâlâ buyurduğu halde; çok iyi zannettiğin, âlimdir dediğin kimsenin yanına sokul ve de ki “Hocaefendi hangi partidensin?” O sana bunu iftiharla söyleyecek.

Onun bu sözünü Mücâdele sûre-i şerif’inin 22. Âyet-i kerime’si ile, Müminun sûre-i şerif’inin 53 ve 54. Âyet-i kerime’leri ile karşılaştırdığın zaman, Allah-u Teâlâ’nın partisinden çıktığını, din kurucularının içine girdiğini, İslâm ile hiç bir ilgisi olmadığını görmüş olacaksın. Bu da Allah-u Teâlâ’nın kelâmına iman edenlere mahsustur.

Allah-u Teâlâ’nın ve Resulullah Aleyhisselâm’ın partisinden çıktılar, her biri birer imam ve parti seçtiler ve halkı da kendilerine çektiler. Böylece “Küllühüm finnar”, hepsi de cehenneme gittiler.

“Azabı gördükleri zaman kimin yolunun sapık olduğunu bilecekler.” (Furkan: 42)

Görünüşte bunların çoğu iman etmişlerdir. Fakat müşrik olarak yaşadıkları için azaba düçar oldular.

Âyet-i kerime’de:

“Onların çoğu iman etmişler, fakat müşrik olarak yaşarlar.” buyuruluyor. (Yusuf: 106)

Diğer bir Âyet-i kerime’de Allah-u Teâlâ şöyle buyuruyor:

“İman edenlerin Allah’a sevgileri ise her şeyden sağlamdır.” (Bakara: 165)

Zira bunlar Hazret-i Allah’ın kuludur, Resulullah Aleyhisselâm’ın ümmetidir.

Her isim bir dindir. Binaenaleyh kendine has isim verenlerin hepsinin dini ayrıdır. “Süleymancı”sı olsun, “Refahçı”sı olsun, “Kaplancı”sı olsun, “Narcı”sı olsun, “Işıkçı”sı olsun ve buna mümasil olanlar... Bunlar hep dindir.