U BËJM APEL QË TI PËRGJIGJENI PAÇES TË VËRTETË E TË SIGURT

 

 

Kushtet e Besimit Islam është edhë të besojsh gjithë Profetët. Pejgamberët e Dërguar nga Al-lahu mbar njerzis, një prej tyre është edhë të besuarit ndaj Isaut a.s. (Jezusit) si Pejgamber i Dërguar nga Al-lahu. Këtë gjë na e sqaron vet Al-lahu në Kuranin e tij kur thotë:

,,Secili i besoj Al-lahut, engjëjve të tij, të Dërguarve të tij. Ne nuk bëjmë dallim në asnjërin nga të Dërguarit e tij.‘‘ (El-Bekare: 285)

Kështu na e ka thanë Al-lahu (Zoti) the shumë qartë na e ka sqaruar rrespektin dhe meritën e Isaut a.s. (Jezusit), ashtu siç i besojmë edhe meqr të gjithë të Dërguarve të tjer. Sipas besimit të Islam të fesë është Isau a.s. Mesihu një nga të Dërguartë e mëdhej të Zotit, i cili lindur nga VIRGJËRESHA ZONJA MERJEMJA (Maria), siç e krijoi Ademin (Ademir) njerin e parë ashtu edhe Jezusin (Isaun a.s.). Sotë me zhvillimin e shkencës së medicinës fare leht mund të sqarohen dhe mund të arrihen. Zoti është i ngritur dhe i Lartësuar ngaçfardo ngjajtdhmësie apo barazimi me çfaredo alesie të njeriut! Por Jevrejtë sikur që ishin shkakëtar dhe nuk deshën që ta pranojnë-që ta besojnë, thanë se Isau a.s. (Jezusi) është i jashtëmartesuar e nuk besohet se ka lindur pa babë. Një grup prej tyre thanë se Isau a.s. është ‚VET ZOZI‘, kurse grupi i dytë shprehën bindjen e tyre se Isau a.s. është ,I BIRI I ZOTIT‘, kurse grupa tjetër shprehi bindjen se është ,TRESHËS: ‘ Vërtetësia e Al-lahut është ku thotë në Kur-an:

,,Vërtetë, cështja e Isaut (të lindur pa babë) tek Al-lahu është sikurëse çështja e Ademit. Atë e krijoij Ai nga dheu, e pastaj atij i tha: ,,BËHU!‘‘ ai u bë.‘‘ (Ali Imran: 59)

Al-lahu i Gjithëfuqishëm the i Lartëmadhëruar në dëshmin e Tij të drejtë e vërtetë ftonë për gjendjen e Merjemes (Maria) kur thotë:

,,Edhe Merjemen të bijnë e Imranit që e ruajti nderin e vet, e Ne prej anës s’onë i frimëzuam një shpirt e ajo besoi fjalët e Zotit të sajë dhe libratë e Tij dhe është e devotshme.‘‘ (El-Tahrim: 12)

Ata Krishterët hyjnë në një Konzept me TRE ZOTNA, thanë: ,,Al-lahu është Tre: BABË, BIRI, SHPIRTI i SHENJËT, tre kandilë, pra tre PERSONA, ke një KANDILË.‘‘ Kush është prej tyre ZOTI? A nuk është kjo thëni e Kundërt? A është e drejtë?

,,Pushoni së thëni sepse është më mirë për ju. Al-lahu është vetëm NJË AL-LAH; larg qoftë asajë që AI (ZOTI) të ketë fëmijë. Ç´ka në qiell dhe c´ka në tokë është vetëm i TIJ. Mjaftonë Që Al-lahu është planifikues i pa varur.‘‘ (En-Nisaë: 171)

Dije se, feja Islame është e vërtetë, Kur-ani famëlartë është libër i fundit, Muhammedi a.s. është i dërguari i fundit the si Profet, the shpallja e fundit të Al-lahut xh.sh., ama ju me ashpërsi , këmbëgulës besonjët shpifjet tuaj.

,,O ithtarë të librit, përse duke qënë seju e dini, të vërtetën e ngatrroni me gënjeshtrën dhe e fshihni realitetin?‘‘ (Ali Imran: 71)

Al-lahu i Lartëmadhëruar me kët vërset u drejtohet, juve the apelon që të jeni real dhe të mos e mëshifni të vërtetën! Shif e mos këqyr prej të djajtës së Al-lahut! Mos u ashpëro ke feja e juj-këmbëgulës the me shpifje. Edhe njëher Allahu u drejtohet juve në Suren En-Nisaë, thotë?

,,Besoni pra Al-lahun dhe të Dërguarit e TIJ, se mos thuajni TRE.‘‘ (En-Nisa: 171)

Përgjigjuni flesës dhe apelit të ZOTIT, se është NJË, AI Al-lahu askujt dhe asnjë sendi nuk i përngjanë! Al-lahut mos i ngjitni fëmijë sepse është një humbje e madhe the është një Shpifje e shëmtur.

,,Ata edhe thanë: I Gjithëfuqishmi ka fëmijë.

Ju, vërtet sollën një fjalë shumë të shëmtuar.

Aq të shëmtuar sa gati u coptuan qiellt, gati pëlciti toka dhe gati u shëmbën kodrat nga ajo.

Për ata se të Gjithmëshirshmit i përshkruan fëmijë.

E të Gjithmëshirshmit nuk i takonë të ketë fëmijë.‘‘ (Merjemë: 88-92)

Al-lahut, a nuk jeni në gjendje që t´bëni dallim n´mes krijimit dhe lindjes? Zanafilla e çdo gjallëse fillon nga krijimi i par dhe i shpikur e pas krijimit të parë bëhet? A janë sytë e tuj kaq të verbër? Aj Jezusi a.s. tha, si po e dëshmon Al-lahu në Kur-an?

,,S´ka dyshim, Al-lahu është AI ZOTI im dhe ZOTI i juaj, andaj (o ju Krishter) ATË adhuronie! Kjo është rrugë e drejtë.‘‘ (Ez-Zuhruf: 64)

Kështu është thirrja e Isaut a.s., ju Krishterët thoni se është Zot, ashtu që e pranoni ene për Zot. Dinjit se Isau a.s.(Jezusi) do të Hyj për ket shpifje tu ndihmoi? Dhe me çfar fytyre do të takoheni me Al-lahun xh.sh (Zotin). Krijesa a mund të bëhet të jetë vet ZOT?! A nuk po e shifni se shumë dhe largë jeni devijuarë?!

,,E vet Mesihu, tha: ‘‘O Beni Israil, adhuronie Allahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj, sepse ai që i përshkruan Zotit shok, Allahu ia ka ndaluar atij xhenetin dhe vendi i tij është zjarri. Për mizorët nuk ka ndihmës.‘‘ (El-Maide: 72)

Ky apell është prej vet Mesihut t’uaj, që Al-lahu nënbes dhe në adhurim, mos shoqëroni, mirpo nëse përkundërt këtij apelli dhe përkundërt vërejtje ju nuk hiqni dorë nga ky lloj i besimit të gabuar, atëher t’jeni thellë të bindur se do të jeni në Zjarë të Ferrit për gjithmon. A është koha e që të zgjotheni nga ky gjum?

Al-lahu i Lartëmadhëruar në Kur-anin e tij famëlart na e përcjell edhe një këshillë dhe përkujtim të vetë Mesihut se çka është:

,,Ai tha: Unë jam rob i Allahut, mua më ka dhanë librin dhe më ka bërë Pejgamber (Profet).‘‘ (Merjem: 30)

Ju Krishterët ama e pranoni Jezusin sie Zot, lartë i qoftë Al-lahut kjo fjalë e shëmtur! Qka është kjo Shpifje! Isau a.s. (Jezusi) thotë: ,,Unë nuk jam biri i Zotit, unë jam Rob i tij. Unë nuk jam Zot, unë jam i profeti i tij, i dërguarë.‘‘ Ju Krishterët e boni një KRIJES sie Zot edhe e pranojnë the prej kësaj dhënije humbni nga Feja, Vetëm Al-lahu qoftë i përmendur! Prej një njeriu duke bohet ZOT? Qfar shpifje është ky thëni. Për ata qi pranojnë Jezusin sie Zot , na thotë Al-lahu në Kur-an: ,,Bëne kufr ata që thanë: ‘‘Al-lahu është ai, Mesihu, bir i Merjemes.‘‘ ( El- Maide: 72)

,,Gjithashtu bënë kufër ata që thanë: ‘‘Al-lahu është i treti i treve.‘‘ (El-Maide: 73)

,Al-lahu është i treti prej tre Zotrave‘ me thën është prej dy anve e pabesueshme, njëna prej fjalës ,,TRE‘‘, tjetra prej fjalës i ,,TRETI.‘‘ Ky definicion dhe një bindje të tillë është ,,SHIRK‘‘ i pa kufishëm. Ju pranoni Tre Zotna, ku asnjë Zot tjetër nuk ka priveç se Al-lahut the është ndaj vet Zotit Një PADREJTËSI e pa Kufizuar! ,,Zoti është TRE‘‘, a ka ma Kundërshtim ma të madh.

,,S’ka në gjithësi tjetër pos një Al-lahu, nëse nuk pushojnë nga ajo që thanë (tre Zotëra), do t’i kapë dënim i dhëmbshëm, ata që nuk besuan ptej tyre.‘‘ (El-Maide: 73)

Ata, nëse nuk pushojnë nga trinia që thonë, ata janë të vulës prej Al-lahut të gjithësisë se jan PA BESIMTAR. Atyre do të përnjetijnë një dënim më të dhëmbshëm sa s’ka më.

,,Mesihu, biri i Merjemes, nuk është tjetër, vetëm se i Dërguar.‘‘ (El-Maide: 75)

Aj nuk është ZOT, por është MISIONAR, si PREDIKUES dhe i DËRGUARI i Al-lahut Fuqiplot, the Al-lahu e zgjodhi the atij i tha të Vërtetën. Al-lahu Fuqiplot ua tha disave Profetve me lejën e tij MREKULLI, the Isaut a.s. (Jezusit) i lejoj disa MREKULLIJA (Muëxhize) të vërteta, që drejtësin ta vërtetojnë. Që me lejën dhe ndihmën e Al-lahut të vdekurit të Ringjall, është pa dyshim se edhe Musaut a.s. (Mojsiu) që shkopi i tij të shëndrohet në një gjallesë- në gjarpër të gjall e cila rrëshqiste. Nëse prej Mrekullirave të mahnitshme ka qenë krijimi- lindja e vet Isaut a.s. prej nënës së tij mirpo pa babë, atëher është edhe vetë krijimi i Ademit a.s. (Adamit) si pa nënë the pa babë. Kjo gjë është ma e çuditshme. Gjith janë prej Al-lahut Fuqiplotë. Gjithë Mrekullit e Jezusit, Mojsiu dhe PROFETVE të tjerë të gjith janë nën Kompetencën e vet Al-lahut që tregon PLOTËFUQINË e TIJ.

Vet Isau a.s. nuk ka qenë Profeti i parë i Zotit.

,,Para tij pati shumë të dërguar. Nëna e tij ishte e drejtë. Që të dy ishin ata që ushqeheshin. Ja, si u sqarohen atyre argumentet dhe shih pastaj se i kthejnë shpinën të vërtetës!‘‘ (El-Maide: 75)

Al-lahu i Lartëmadhëruar qartë dëshmon se Zonja Merjemja (Maria) dhe djali i saj Mesihu ‘‘ishin që ushqeheshin,‘‘ d.t.th. se Isau a.s.-Mesihu, hante, pinte, shëtiste si çdo njeri. Dikush kësi soji më këtë cilësi të qenjesë njerzore a mund të jetë ZOT? AL-LAHU është AI ZOT i cili nuk ka fillim po as nuk ka mbarim.

Al-lahu i Lartëmadhëruar për konceptin në atë mënyr të pasuesve të librit mbrapsht, por verbërisht që vazhdojnë rrugës së devijuar. Zoti i Lartëmadhëruar që pasuesve të Biblës u tërhjekë vërejtjen kur u thotë:

,,O ithtarë të librit, mos teproni në fenë tuaj dhe mos thuani tjetër gjë për Al-lahun, përveç asaj që është e vërtetë.‘‘ (En-Nisaë: 171)

Vetëm me Emra dhe cilësi të bukura e të larta përmendne dhe besoni ashtu siç meriton Lartëmadhëria e Hyjnisë së tij. Atij bashkëshorete, fëmij dhe përngjasime tjera të ndryshme, që nuk i përkosin Lartëmadhëris së tij mos i mbështetni:

,,Mesihu Isa, bir i Merjemes, ishte vetëm i dërguari i Al-lahut.‘‘ (En-Nisaë: 171)

Qartë po u vërtetojmë se ai Mesihu ishte thesht vetëm një i Dërguar i Al-lahut, siç ishin edhe të gjith Profetet të tjer, e jo sipas predikimeve tuaja.

,,Ishte fjalë e tij që ia drejtoi Merjemes dhe ishte frymë nga Ai.‘‘ (En-Nisaë: 171)

Është një urdhër që u urdhëruar ga Al-lahu ,BËHU‘ e ai menjëher u bëh.

,,dhe ishte një frymë nga ai.‘‘ (En-Nisaë: 171)

Mesihu është një qenje- krijesë direktë me urdhërin e Al-lahut ,KUN‘(Bëhu) që lindi n‘kët jetë. Ky nderim ndaj Mesihut është quajtur ,KALIMATULLAH‘ (fjalë e Al-lahut). Më kët Mrrekulli që krijoi Al-lahu xh.sh. Isaun a.s. pastaj dhe Isau a.s. me lejen dhe ndihmën e Al-lahut xh.sh. shumë e shumë zemra të vdekura i ka ringjallur.

,,Besoni pra Al-lahun dhe të dërguarin e Tij e mos thoni: ‘‘TRE‘‘. Pushoni, se është ma mir për ju. Allahu është vetëm një Al-lah; larg qoftë asaj që Ai të ketë fëmijë. Ç’ka në qiell dhe ç’ka në tokë është vetëm e tij. Mjafton që Al-lahu është planifikues i pavarur.‘‘ (En-Nisaë: 171)

Mesihu i cili dëshmon për qenjen dhe gjitha cilësit e tija vetëm si një NJERI i zakonshëm për i zgjedhuri për Profet e asgjë më shumë:

,,Ai tha: ‘‘Unë jam rob i Al-lahut.‘‘ (Merjem: 30)

Mesihu a.s. pasuesve të tij i të cilëve iu është drejtuar në ftesë the nuk u ka thanë: ,,Pranonjëm si Zot!‘‘

,,Dhe se Al-lahu është Zoti im dhe Zoti juaj, pra adhuroni Atë, kjo është rrugë e drejtë.‘‘ (Merjem: 36)

Al-lahu Famëlartë dëshmon shumë keqë për pasuestë, që thërrasja e trini’e besimit, cili TAUHIDIN (mësimi i Njësit the të vetmit në një Al-lah) të mbarë pa themel e prish. Ata që i përshkrujnë Al-lahut shokë the ç’ë pranojnë dy Zotna tjerë prej asaj the Mesihun e bojnë Zot. Ai, që cili Al-lahut the në Dërguarve të tij nuk besojnë , do të kenë një dhembje të madhe. Al-lahu i thotë Muhammedit a.s. në kët Kaptinë:

,,Thuaj: ‘Sikur Mëshiruesi të kishte fëmijë, unë do të jem i pari adhurues.‘ Larg asaj është Zoti i qiellve e i tokës, Zoti i Arshit, nga ajo që ata i përshkruajnë. Po ti, lëri ata të zhyten edhe më thellë dhe të argëtohet derisa të arrijnë në ditënqë u është përcaktuar.‘‘ (Ez-Zuhruf: 81-83)

Al-lahu i Lartëmadhëruar, në një nga verset Kur-anore shumë qartë na dëshmon, ata që deklarojnë the që ia bashkangjitën Al-lahut një pjesë:

,,Megjithatë, ata i përshkruan Atij pjesë nga robërit e Tij. Njeriu i tillë njëmend është mohues i hapët.‘‘ (Ez-Zuhruf: 15)

T’i mbështetish Al-lahut fëmij është Mohim i t‘vërtetës së haptas. Kur-ani famëlart dëshmon rreth qështjes se Zoti a ika vërtetë fëmijë apo jo:

,,Ata thanë: ‘Al-lahu ka fëmijë‘!? i pastër është Ai nga kjo e metë! E tij është gjithçka në qiell e në tokë, gjithçka i është nënshtruar Atij.‘‘ (El-Bekare: 116)

Ju deklaroheni se Al-lahu i Lartëmadhëruar ka fëmijë, dhe së atë e përgjasoni identikishtë sikur çdo njeri. Atëher asnjë cilësi të Al-lahut si një Krijues dhe shpikës të gjithësisë nuk mund t’ia paramendojmë ATIJ!

Pose që veç dihet se Ai është Një i pa fillim dhe pa mbarim.

,,Ata thanë: ‘‘Al-lahu ka fëmijë.‘‘ Larg asaj është Al-lahu. Ai s’ka nevojë, e Tij është ç’ka në qiell dhe në tokë, ju nuk keni argumenta për këtë, a thoni për Al-lahun çka nuk dini.‘‘ (Junus: 68)

Al-lahu i Lartëmadhëruar pos tër këtyre dekleratave të devijuara, është larg nga çdo përgjasim njerzor, posi që në shumë dëshmi dhe argumente, haptaz ka dementuar deklarimin dhe lindjen që t’ket aj fëmijë apo tjet i përngjajshëm me qenjet njerzore, andaj të gjithapredikimet dhe besimet tuaja haptaz i ka përgënjeshtuar:

,,Thuaj: ‘‘Ata që trillojnë gënjeshtër për Al-lahun, nukkanë për të shpëtuar.‘‘ (Junus: 69)

Aj popull nuk do të jetë i sigurtë, qëllimin e tyre- shpëtimin nga ndëshkimi the nuk do ta arrinë për në Parajs (Xhennet), por fundi i tyre do të përfundoj në ZJARË.

,,Shiko se si shpifin kundër Al-lahut! Mjafton kjo si mëkat i hapët.‘‘ (En-Nisaë: 50)

Sikur mos të keni kurfar tjetër përveç kësaj shpifje, mjafton ky mëkat i hapt e i pa folur.

,,Ai nuk ka as fëmijë e as nuk ka shok në sundimin e Tij. Ai krijoi çdo gjë, duke e përsosur në mënyrë të qartë e të matuar.‘‘ (El-Furkanë: 2)

Çdo gjë që është krijuar, është krijuar me një maturi të qartë e të saktë dhe se çdo gjë është nën duart e tij. Çdo gjë ka rregullin, maturinë dhe kufirin e vetë sa që asaj nga rregullat dhe maturit e tia që i ka përcaktuar, askush prej robërve të Tij, nuk mund t’i zbërthej e as t’i mposhtë. Fuqija, maturia e Tij janë të pa kufishme, prandaj edhe, asgjë nga krijesat e Tij nuk mund që t’i shoqërohen TIJ në sundim:

,,E jahuditë thanë: Uzejri është djali i Al-lahut.‘‘ (Et-Tevbe: 30)

Pastaj the Krishterët thanë ,,se Mesihu është i biri i Zotit.‘‘

,,e të krishterët thanë: Mesihu është djali i Al-lahut.‘‘ (Et-Tevbe: 30)

Në fillim ishte një pakiz e vogël që devijuan, dhe ata andaj filluan të krejtë ta thonë se Mesihu është Biri i Zotit; që edhe thanë kush nuk t’besoj the nuk e t‘thojnë ata janë pa besimtar.

,,Ato ishin thënia të tyre me gojët e tyre, që imitojnë thëniet e jobesimtarve të mëhershëm.‘‘ (Et-Tevbe: 30)

Edhe ata njerzorë të Librit, janë një soj si Ithëtarë (që Al-lahut i mbështetën Zotra) the janë prej atyre:

,,Al-lahu i vraftë, si largohen (nga e vërteta).‘‘ (Et-Tevbe: 30)

Sepse thënis të tyre e hoqën ardhësin dhe inatin e Al-lahut të Lartëmadhëruar. Krishterët thanë, që të pastrohesh prej shumë mëkatve të parë, që të i japshë me flijim trinibesim the dërgimit së shpirtit. The që flijimi për këtë besim i pari kushtë është the nga ky shpëtim. Gjith këto nuk thonë që të besojsh një Al-lah. Kjo është një Kundërthëni se është një mos Besim. TRINIBESIM nuk është Besim, që prej Buris së Ungjillit rrjedh. Është një Besë e gabueshme, që prej Falsifikimit rrjedh.

Ungjilli i parë prej Jezusit a.s. është Ungjilli i Markut, në këtë Ungjill se Mesihu a.s. ,,Tij je Mesihu‘‘ (8/29) shkruan, që në Ungjillin e L’ukës ,,Tij je Mesihu i Zotit‘‘ (9/20), the në Ungjillin e Mateut ,,Tij je Mesihu, Biri i Zotit‘‘ (16/16)

Shum e shum gjëra citate kann marrur prej Markut, Mateu the L’uka.

Dhe ke letratë e Palit ka shkresa në Trinibesim. Ata që në ditën e sotshme në Ungjilin në Trinibesim rrjedhë nga Baba i ideoritë, që e kanë ngritur në shkallën e Zotit rrjedhin nga mendimet (letrat) të Palit.

Sotë në Ungjillin po thuj se më shumë se gjysma e librit të shejntë është e përbarë prej letrave të Jahudive të shkruar nga PALI.

,,Në periudhën e Jahudive, Pali ishte një HKAHKAAM (prift Jahudi) në Romë, andaj dhe, para se të pranonte besimin e fesë Krishtere, ndaj një numri shum të madhë të Krishterve kishte bërë masakërs, shtypje dhe tirani mbi ta. Mirpo pasi që ishte bërë Krishter, rregullishtë i kishës shkruante letra dhe ato letrat e shkruara të Kishës ia bashkangjitën Ungjillit që tjetë një pjesë e Ungjillit- pjesë e 27 e sojë, e cila pothujse gjysma e Ungjillit është ku ato letra të tia, ka futur ka bërë një shpifje dhe gënjeshtër n’fundamentin kryesor t’besimit Krishter- ka thën se Jezusi është i biri i Zotit dhe Kryqi i tij. Kjo shpifje dhe gënjeshtër është nga Pali i cili i vuri gurë themelin e parë të devijimit fesë Krishter.‘‘ Kët vealitet dhe vërtetësi na e zbulon Revista Amerikane: ( US NEWS AND WORLD REPORT, 20 Pril-1992 në faqen 70)

Një nga Priftrit me titull të lartë sipas deklaratës së tij thotë se: ,,Mendimet e djallëzuara të Palit në letrat e shkruara të tij, të cilat linonin nga urrejtja dhe gjellozia e tij e djallëzuar i cili bënte dhe pasonte të tjerët që t’bënin spionllëqe për Spionazhë.‘‘ Mjerësishtë që një numër shum i madh i këtyre letrave janë përplotë me dekadencë janë të mbushura.

,,PALI, e emri i tij i vërtetë quhetë –SAUL, një Jahudi nga Tarsusi. Dhe është i pari i cili tha sipas paralajmërit të tij TRE. Dhe kështu kët deklaratë të shpifur e t’ë gënjeshtruar e publikoi, ky publikim para se të merr shtrijren dhe përhapjenë në masa të gjëra të pojpujve krishter, së pari kërkoi që kjo dokrinë, edhe në literatarën e Jevrejve KABBALA n’KUDS veç e kishte vendosur. (The Concised Atlas of the Bible.Faqe124)

,,Edhe Kisha e Anadollit veç filloi pastaj kët doktrin për me e predikuar dhe me e përhapur n’mesin e besimtarve të vet, se Jezusi a.s. është i Biri i Atij të shenjët. Por këtë doktrinë ishte në krye diskutimit letrat-shkrimit të PALIT.‘‘ (The Concised Atlas of the Bible. Faqe 70)

•

Al-lahu i Lartëmadhëruar për tu tërhequr vërejtjen dhe për t’ju tgjuar nga apijumi i devijuar se është rrugë krejtësishtë e gabuar dhe e devijuar, kështu na këshillon dhe zgjonë nga ky opijum:

,,Thuaj: A adhuroni pos Al-lahut atë që nuk mund t’ju sjellë as dëm e as dobi?‘‘ (El-Maide: 76)

Që të gjith këta janë nga Krijimi i Al-lahu xh.sh., andaj dhe çdo gjë që deklaroni dhe çdo lloj besimi adhurimi të bëni pas një fitimi se as një lloj dëmi.

,,Al-lahu është që dëgjon që di.‘‘ (El-Maide: 76)

Al-lahu i Lartëmadhëruar i din që të gjitha lutjet. Andaj çdo kush prej do ta merr shpërblimin apo ndëshkimin sipas meritës që meriton.

,,Thuj: O ithëtar të librit, mos e teproni në fenë tuaj jashtë të vërtetës‘‘ (El-Maide: 77)

O Krishterë mos e tejkaloni jashtë vlerës që ka Mesihu Isau a.s.vetëm si Profet the mos e ngritni për Zot !

O Jevrej, Mos tentoni që t’ia mohoni Profetizmin të tij me qëllim që t’ia ulni vlerën!

,,mos shkoni pas epsheve të një populli të mëparshëm që ka humbur, që kashkatruar humbjen e shumë të tjerëve dhe që u largua në tërësi prej rrugës së drejtë.‘‘ (El-Maide: 77)

Populli Krishter për arsy se Jahudit ishin ata të cilët e devijuar së pari fenë e tyre e pastaj edhe fenë Krishtere e devijuan nga baza e saj e shëndosh, pastj vazhdon kët devijim të tyre dhe gjithnjë tentojnë që kët fe ta përhapin edhe n’mesin popujve tjerë. Keta dy popuj janë devijuar nga feja e vërtetë e tyre po kët devijim edhe brezave tjerë ua trashigojnë n’mënyrë krejtësishtë të verbët, andaj jase si na përkujton Al-lahu xh.sh. verbësi kur thotë:

,,Ekeqe është ajo që i përgatitën vetes së tyre‘‘ (El-Maide: 80

Është më se e pa dyshimtë se rezulltatet dhe pasojatë e këtyre të gabuara e të devijuara në ditën e Gjykimit do t’i shofin dhe do ti përjetojnë!

•

Jezusi është ke Al-lahu i Lartëmadhëruar një Profet me një nderim të madhë. Sepse Al-lahu i Lartëmadhëruar një dashuri të madhe nga Profetët për me i dashur na ka dhën the ata na duan. Se ne kimi një bindje the dashni të pa fund. Ne imi në gjendje, përfitimin e epërsis me dëshmu sepse lartë logjikës të njeriut është. Se aj është veç një Profet.

,,O beni israilë, unë jamë i dërguar i Al-lahut te ju, jam vërtetues i Tevratit që ishte para meje dhe jam përgëzues për një të dërguar që do të vijë pas meje, emri i të cilët është Ahmed!‘‘ (Es-Saff: 6)

Është shum me vëndes të dijni që nga fillimi i jetës së njeriut të parë d.t.th.që nga ADEMI a.s. dhe koh pas kohe kanë ardhur edhe Profetë të tjerë, kështu që secili Profet që ka ardhur ka ardhur me një përsoshmëri më të plotë e të kompletur. Islami që ia shpall Musait a.s. ka qën ma e përsosur se sa islami që iu shpall Nuhit a.s.. Islami që i ishte shpallur Isaut a.s. ishte ma e përsosur the më e kompletuer se sa feja e cila ia kishte shpallur Musaut a.s.. Feja Islami që u shpall Muhammedit muar formën të dreijt e sajë me të kompletuar me rastin e përfundimit të Profetizmit me Muhammedin a.s. dhe me shpalljen e tij Kur-anin famëlartë.

Al-lahu i Lartëmadhëruar dëshmon në Kur-anin e tij:

,,Sot përsosa fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe.‘‘ (El-Maide: 3)

Pas kësaj feje ISLAMIN, nuk do të ket gjër në ditën e gjykimit, po edhe Profet tjetër nuk do të ketë. Një kapitë nga Kur ani kur thotë:

,,Feja e pranueshme tek Al-lahu është Islami‘‘ (Ali Imran: 19)

Që të gjith kërkesat dhe nevojat që kërkon jeta e njeriut për çtardo shqyrtimi të hellit të jetës n’fenë e Al-lahut në Islam ekziston zgjidhja, përçdo pyetje ke përgjegjje të vërtetë e të sigurtë. Fejatë të vjetra me zbatu, që Islami ekziston the i sigurt është, nuk është qetër përveç të mundohesh që të shohës ndonjë yll në qiell kur dilli rrezaton në Zentin të qiellit.

 

Ungjilli për Kundë devijimi, është perplot fakte dhe argumente që dëshmon për Robësinë dhe Profetizmin e Mesihut a.s.:

Në Ungjillin e Gjonit në kapitullin (6/14) ku thotë: ,,Ky është përnjëmend Profet që duhet të vij në botë.‘‘ Në Ungjillin e Mateut (15/24) ku thotë: ,, Unë jam vetëm i Dërguar ke deletë e shpisë së Israilit.‘‘ Në Ungjillin e Lukës (7/16) ku thotë: ,,Profeti i madh u duk ndër ne.‘‘ Kurse prapë në Ungjillin e Mateut (13/57) ku thotë: ,,Profetit nuk i jepet nderim vetëm në vendlindjen e vet e në shtëpin e vet.‘‘

Që të gjith këto fakte dhe argumente të sipët përmenduar po nga vet Ungjilli i juaj shumë qartë dëshmojnë se ka qenë Profet dhe Dërguar i Zotit. Kurse nga ana tjetër në po të njejtin Ungjill, dëshmon qartë devijimi i Ungjillit kur thotë Jezusi është ,,i biri i Zotit‘‘ siç bie fjala në Ungjillatë e Lukës: 9/35, Mateut: 3/17, Markut: 1/11, Gjonit: 1/18), u sjellëm fakte the argument mjaftë të qarta nga libri i shenjët i juaj të cilat dëshmojnë shum qartë devijimin e mëdha në Unjill. A ka kundërshtime më të mëdha e më të qarta se sa kë to citate. Si mund të jenë kundërshtime dhe kundërthënije në libër të shenjët, në libër të Zotit.

Kur-ani famëlartë me një mënyrë shumë të qartë e përshkruan gjendjen e Isaut a.s.:

,,Dhe kur i frymëzova Havarijjunët: Të më besoni Mua dhe të dërguarin tim! E ata thanë: Ne besuam, e ti dëshmo se ne jemi muslimanë.‘‘ (El-Maide: 111)

,,Mesihu nuk tërhiqet prej asaj se është rob i Al-lahut, nuk tërhiqen as engjëjt më të zjedhur. Kush tërhiqet prej adhurimit ndaj Tij dhe bën mendjemadhësi, Ai do t’i ringjallë dhe do t’i tubojë të gjithë pranë Tij.‘‘ (En-Nisaë: 172)

,,Ai ka qenë vetëm një rob, të cilin e bëmë pejgamber dhe e bëmë shembulltë jashtëzakonshëm si përvojë për beni israilët.‘‘ (Ez-Zuhruf: 59)

Jezusi është një njeri, një Profet, i zgjedhuri i Al-lahut, që njerzve rrugën e drejtë e të shpëtimit t’u tregoi. Me obligimin e tij profetik njerzve i ftonte n’rrugën e besimit të vërtetë, që njerzt ta njohin vetëm Al-lahun- Krijuesin e Gjithësisë për Zot të vetmin dhe vetëm Atij t’i përulen dhe vetëm ATË ta adhurojnë.

 

Libri i Al-lahut DHE Ungjilli i sotshëm

Kur-ani është shpallur në periudhën e fundit të shpalljeve Qillore- iu është shpallur Muhammedit i cili ka qën i fundit i dërguar nga Al-lahu xh.sh.. Andaj prej Muslimanve ua përhap the u shumëzua. Sotë, prej Millioneve Exemplareve prej Kuranit në botë nuk ka kurfarë ndryshimi po bile as në shenjë të pikëzimit. Andaj ata, që Kur-ani famëlartë thonë se është paplotë, nuk munden të bien një Exemplar. Ska nevoj për kështu pytje. Pas luftës së dytë botërore Gjermanët tentuan me mija Exemplare që të gjejnë ndonjë ndryshim në mes të tirazhve të Kur-anit, the nuk mundën të gjejnë një diferencë nga Kur-antë. Kurse Ungjillin e sotshëm e keni të përpilluar nga katër prenda të ndryshme the nuk janë të njejtë. Eshtë fjala e Ungjillit të cilët janë të publikuara, por sa e sa tjera janë që nuk janë të publikuara?! Ku në mbrendësit e tyre, ndaj vet HYUT të Al-lahut dhe ndaj Isaut a.s. shkruhe gjëra si rrëfime, të mbushë me letra prej njerzve, sepse këtysh ka ndhasje the kundërthëni.

Njëri ndër priftrinjët të rrymës Protestante (Ordained Methodist Minister) C. Leslie Mitton Jesus: The Pact Behind the Faith (William B. Eerdmans Publisking Company Grand Rapids, Michigen, 1974 U.S.A. faqe 10) në librin e tij me emër sipërmenduar këto gjëra ai i raportonë:

,,Ata të cilët Mesihun e shiqojnë me një nderim dhe rrespektë sipas dekleratës dhe definimit që deklaron Kisha se është i biri i Zotit një gjë të till me gjitha seriozitet dhe bindje mos e besonjë këtë gjë. Po edhe vet librit Ungjillit nuk i ka mbetur çdo fjalë. Mirpo mjerishtë se njerzt tjerë të zakonshëm të cilët më një mënyrë të verbët besojnë dhe pasojnë besimin ndaj Ungjillit se është i vërtetë libëri i shenjët, janë për shkaqe të disa shkrimëve të cilat i konsiderojnë se janë të shenjëta. Ndaj vet personalitetit të Mesihut a.s. ,çka mund të dijmë?‘ Pyetjes së tij, ai vet i përgjigjet me një përgjigjje shumë të thjeshtë ku deklarohetë se, mësimet zyrtare të kishës apo edhe shpjegimet dhe komentimet e fjalve dhe citateve të Ungjillit nuk kanë mbetur më për kurfar shpjegimi dhe zbërthimi do të lindin edhe mëshumë nëpyetje dyshuese.‘‘

Kurëse Prifti i Françez Katilik Rouguet-i në deklarimin e tyre se: Prof. Dr. Mourice Bucaille- i nga penda e tij ai këtë e deklaronë: Një sasi e madhe e lexuesve të Ungjillit, deklarojnë se në Ungjill në mënyre shum të qartë, janë-ekzistojnë- shumë citate lexuesit turpërohen që ti marrin me mend-ti paragjykojnë disa gjëra- tregime se si përshkruanë në Ungjill-sa që edhe fytyrat e tyre skuqen!

Ky sqarim i deklaruar nga e Priftit Roguet, i cili në shkrimet e Parathënjeve apo Hyrje-t e Ungjijve të cilat ai vet me pendën e tij ai shkruan, këto gjëra veç i ka publikuar në shumë tirazhe. Në një nga Reviset Katolike, shumë vite me rradhë në mexhliset e tyre pjesë marrësit e këtij mexhlisime pa durim presin që t’vinë në atë Mexhlisë, me qëllim që të gjejnë përgjigjje sqaruese rreth gjërave të cilat e lexojnë në librin Ungjill, gjëra të cilat janë shumë të pa qarta, përshkakë të kundërshtimeve të citateve gjatë leximit të tyre në Ungjill. Mirpo njerzt të cilën e vizitojnë prittin Raguet gjat debatimeve që zvillojnë-rredh sqarimeve dhe zbërthimeve të citateve të Ungjillit, derdhen një mund shum të madhë për t’i sqaruar dhe zbërthyer, por ato prap jesin të pa qarta e të harmonizuar qoft n’lexim apo në kuptim; saqe rredh citateve të dyshuara apo edhe skandaloze të Ungjillit mendohet që t’i sqaroi, por prap vet ai i shef se janë të pa haromonizuara n’aspektin e citateve tjera të Biblës! Këta mundime dhe tentime janë mundime dhe tentime të reja-nuk janë të vjetra para sa shekujve-Keto gjëra janë dëshmuar në librin e Priftit Roge-ut i cili u shtyp në viti 1973. Jo shumë largë një periudhë mendonte se shumica e Katolikve Krishter besonte bindshëm se ata rregullishtë i lexojnë dhe i kuptojnë Ungjillin apo edhe në ligjerimet e predikuar në Kishë. Mirpo i përjashtojnë krishterët Protestan, pasi që për ta mendonte se ata janë nuk kanë as për edukat po as për shprehi që ta lexoj tër Ungjillin. Nga kjo shifet qartë gjë që fton edhe një bindje të pa dyshimtë se Krishterët të cilët nuk po e lexojnë Ungjillin, është një gjë që i brengosë dhe i shqetson një gjë e till. (The Bibel, The Kur-an and Science, sh: 61, Paris)

Siç pamë the vërejtëm, në daje të dëshmive të vetë prijsve-shkencëtarve të teologjisë Krishterve-në mënyrë të qartë deklarohen dhe publikojnë se në Ungjillin ka pësuar shumë ndryshime të mëdha-shumë tekste të saja origjinale janë prekur! Një Krishter i cili lexon me vëmendje dhe kujdesë Ungjillin the analizon Ungjillin, pa kurfar dyshimi do të vërejë se vërtetë se Ungjilli ka humbur origjinën dhe shejtërin e vetë. Andaj edhe n’bazë të këtyre shumë kundërthënjeve në vet Ungjillin që ekzistojnë-disa prej Theologëve Krishter deklarojnë bindshëm se libri i cili ia shpall Isaut a.s. nuk është libër i shpakur prej Zotit te Isau, por është punim-përpilim-nga pendet e simpatizaesve të vet Jezukrishtit. Mirpo sipas besimit të principeve t’besimit Islam, dihet qartë se Al-lahu i Lartëmadhëruar i ka shpallur katër libra të mëdha Profetve-të Dërguarve të tij, e ata janë ZEBURI, TEVRATI, UNGJILLI dhe KUR-ANI.

Po ju për nder dhe bukuri të Zotit e të Perendisë kundërisa fare qartë shifet dhe argumentohet se VËRTETËSIA E FJALËVE TË AL-LAHUT ËSHTË NDRYSHUAR! Atëher çka ka mbetur që t’besohet në atë libër? Si mund ta konsiderojmë kët libër të shenjët e të bekuar? Në bazë të një libri të këtill a mund të formoj njeriu një bazë dhe fundament të BESIMIT.

Ardhjen e Profetit të fundit Muhammedit a.s. në çfar fakte dhe argumente po mbështeteni që po e mohoni Profetizmin e TIJ? Mirpo , vet Isau a.s. ka dëshmuar me gjuhën e tij se ardhja e Muhammedit i cili do të jetë Profet i fundit të-është më se e vërtetë-pa kurfar dyshimi! Por është e caktuar edhe në librat e shpalluara qyshë edhe para Ungjillit, andaj ç’keni që nuk po besoni?!

 

Ardhja e Profetit të Fundit-Muhammedi Alej-his-selam Në Ungjill është e Paralajmëruar!

Ungjilli origjinali i cili iu kishte shpallur prej Al-lahut te i Dërguari i tij Isaut (Jezusit) a.s., i cili pas një kohe iu nënshtrua ndryshimeve dhe kështu filloj devijimi i Ungjillit dhe kohë pas kohe vazhdoi ndryshimi i tij gjgjëri sa erdhi n’kët gjendje n’të cilën është sotë, por përkundë shumë ndryshimeve të mëdha që psoi Ungjilli, përkundër kësaj fatëkeqësie, në disa kopje dhe tirazhe të Ungjillëve, a koma ekzistojnë disa citate nga Ungjilli, të cilat dëshmojnë qartë për ardhjen e Profetit të fundit-Muhammedit a.s.!

,,Por, unë po ju themë të vërtetën: Është me mirë për ju të shkoj, sepse po s’shkova, mbërojtësi nuk do të vijë tek ju, kurëse po shkova, do ta dërgoi tek ju. E kur të vijë ai, do ta vërtetoj se bota është gabim në lidhje me mëkat, me drejtësi dhe me dënim.‘‘ (Gjoni: 16/7-8)

,,Kam edhe shumë tjera për t’ju thanë por tani s’mund t’i kuptoni. E kur të vijë ai-Shpirti i së Vertetës- ai do t’ju udhëzojë ta njihni për të vërtetën. Ai s’do të flasë prej vetëvehtes, por do të flasë cka të dëgjoj dhe do t’ju zbuloj të ardhmen.‘‘ (Gjoni: 12-13) ,,Nëse me doni, do t’i mbani urdhërimet e mia. Se dhe unë do t’i lutem atit dhe ai do t’ju japë një mbrojtës tjetër, që të jetë me ju përgjithmonë.‘‘ (Gjoni: 14/15-16)

,,Ama nëgushëllimi, ai shpirti i shenjët, që baba do ta dërgjojë në emrin tim, ai do t’ju mësoj the do të përkujtoj që u kam thënë juve.‘‘ (Gjoni: 14/26) ,,Andaj kur të vinë nëgushëllimi, që do tu dërgoj prej babës, shpirtit së shenjtë, që del prej babas, prej meje do të apë certifikatë.‘‘ (Gjoni: 15/26)

Qëta janë fakte dhe argumente të sipërmenduara tjera që do t’i sjellim para çdo lexuesi, vet Isau a.s. n’parim publikat ka dëshmuar se Profeti i cili do të vij pas tij, është Profet i cili qëzon rrespekt dhe se ka kompetenca më të larta sesa vet ai dhe apelonë që atij Profeti është një obligim i domosdoshëm që t’i besohet.

Kur derisa Isau a.s.(Jezusi) kaqë bukur ka shprehur dhe deklaruar për pasardhesin e tij-Profetin e fundit Muhammedin a.s., ponjashtu edhe vet Muhammedi a.s. shpreh për rrespektin dhe dashurinë e tij që ka ndaj vet Isaut a.s. kur para Sehabeve-Shokve të tij deklaronë dhe thotë:

,,Prej njerzve më të afërm n’pranin t’ime sa n’kët jetë ponjashtu edhe n’ahiret është Isau i biri i Merjemesë. Të gjithë të Dërguarit e Al-lahut janë vllezër, janë sikur fëmijt e një ati babai-prej grave të ndryshme kanë lindur. Një fe kanë paturë.‘‘ (Imam Buhari-ju, Texh-riedus-sarih: 1403)

Pra shifet qartë se të gjithë Profetët e Al-lahut, qe të gjith i besojnë njëri tjetrin, dëshmojnë vërtetsin e drejtë e t’vërtetë kanë ftuarë. Që të gjith lavdërojnë dhe tregojnë nder dhe rrespekt ndaj njëri tjetrin duke dëshmua secili për tjetrin se gëzon një nder, afërsi dhe një shkall më të lartë te Lartëmadhëria e Al-lahut. Isau a.s. për ardhjen e Profetit të fundit, ja vetëm që ka dëshmuar për ka paralajmëruar edhe për emrin e tij-se si do të quhet! Kështu që përkthimi në gjuhën Greke me PARAKLIT kurëse në gjuhën Lateine PRAKLITOS kurëse domethënja e këtij emri në gjuhën Arabe përkëthehetë me kuptim AHMED, ku është për qëllim se Profeti i Muslimanve Muhammedi alej-his-selam është ai Profetë.

Kuptimi i fjalës PRAKLIT sipas kuptimit të krishterizmit d.t.th. ,,FALENDERUES‘‘ apo edhe ,,MBROJTËS‘‘ dhe se me kët kuptim përdoretë, kështu që ,,Njerzin nga mosbesimi dhe Devijimin nga vërteta më e ruajtur.‘‘ Andaj rroli dhe rëndësia e misionit të Profetit të fundit Muhammedi a.s. ka qënë dhe mbetet i përshtatshëm dhe i përputshëm me kuptimin e këtij emëri. Në Ungjillin e Mateu-t dhe të Luka-ut në kapitullin e 13 në vërsetin 31 dhe 32 flet kryekëput për zotriun e mbar njerzimit-për Profetin e fundit Muhammedin a.s. kur thotë:

,,Mretëria e qiellit është e ngjashme me kokrrën e sinapit, të cilën njeriu e mori dhe mbuloi në arën e vet. Ajo është, pa dyshim më e vogël ndër të gjitha farërat, por kur rritet bëhet e madha se të gjitha barishtat, zvillohet në lëndë, sa që shpendët e qiellit vijnë e bëjnë çerdhe në degë të tij.‘‘ (Mateu: 13/31-31). Dihet mirë se, në fillim të ardhjes së Muhammedit a.s. të shpalljes së Kur-anit ishin në gjendje shumë të dobët, mirpo pasë një kohe forca e fesë, e shoqërisë dhe shtetit Islamë arrinë kulminacioninë më të lartë-forcë dhe fuqi e papërshkruar dhe e pa shembullt.

Isau a.s. i cili ishte një i Dërguari i Al-lahut, ishte Profet i cili qëzonte rrespekt shumë të madhe e të veçant te Al-lahu. Al-lahu i Lartëmadhëruar për arsy të nderit, rrespektin dhe dashurisë së tij që kishte ndaj tyre, andaj edhe atë kanë nder, rrespekt, dhe dashuri edhe më të madhe andaj adhurimit të Lartëmadhërisë së tij. E kjo d.t.th. që edhe ne duhet që t’kemi ndaj mbar të Dërguarve të Al-lahut xh.sh. një nderim, rrespekt dhe një dashuri tejet të madhe ndaj tyre, gjë e cila na lidhë Zemrat ndjenjat dhe emocionet e dashurisë sonë me ta. Ejani që bashkur ju me ne-të lexojmë dhe të analizoj më dëshmin e vet Al-lahut xh.sh. nga gjuha e Mesihut a.s. se çka dëshmon dhe paralajmëron.

,,O beni israilë, unë jam i dërguari i Al-lahut te ju, jam vërtetues i Tevratit që ishte para meje dhe jamë përgëzues për një të dërguar që do të vijë pas meje, emri i të cilit është Ahmed.‘‘ (Es-Saff: 6)

Ky versë kur-anor na jep që t‘kuptojmë shumë gjëra, të Dërguartë e Al-lahut me dashuri, rrespekt dhe lidhshmëri ndaj njëri tjetrit është lidhëshmëria vllezërore. N’po të njejtën kohë Al-lahu i Lartëmadhëruar i tregon dhe i sqaronë Muhammedit a.s. që të gjitha msheftësitë e Mrrekullirave të Isaut a.s., por këtë gjë e dëshmon edhe Ungjilli i juaj! Ja se që thotë: ,,Ai do të më lavdoj, sepse do të marrë prej simës e do t’ju zbulojë juve.‘‘ (Gjoni: 16/14) Në realitet kjo nënkupton fare qartë se:

,,Al-lahu i Lartëmadhëruar është Ai cili edhe e shumë e shumë Mrrekullira nuk do t’ua zbuloj juve, por juve realitetin e Mrrekullive t’mia do t’ua zbuloj Profeti i fundit i cili do të vijë pas meje.‘‘

Nuk po e patën shoktë e Isaut (Jezusit) a.s. atë pjekuri, që Isaun a.s. të kuptojnë, fjalët e tij të degjojnë the domethënin të zbatojnë. Muhammedi, i Dërguari i Al-lahut alej-his-selam është vetë Dritë Hyjnor (Al-Nur) i Al-lahut të Madhëruar. Kjo Dritë, që ua tha tjetrit shokë te Dërguarit të Al-lahut që u shpall, the atë e bohnë Hyjnor Dritë. Nderë kësaj Drite i jepetë një zdryoje të Manifestationi. Sepse Zemra është e zgjanuarë. Sepse quhet: ,,Shoqëritë e këqijntë prish Zakonet.‘‘Ku e këqyrë një njeri, the ndriçon Zemra. Ama ku e këqyrë një njeri të Keq, atëherë erretë syjni the Zemra jote. Ku ama aj është vet Dritë Hyjnorë të Al-lahut të Madhëruar, është edhe mbërendë të Zemrës së tij Dritë Hyjnorë (Al-Nur). Sepse fjalët e tij janë shumë të pastra, the janë shumë lehtë në kuptim, a është për Isaun (Jezusi) a.s. ose për të krejtë Krijesatë. Kush donë , që Kuptonë. Që ka thanë Isau (Jezusi) a.s.. KU Thotë:

,,Ju nuk ini në gjendje, mu tëmë kuptoni. Dhe aj do të raportoj Komunitetit besë për mua: ‘‘

Prej kësaj arsyje e pranuan disa dituror prej Ungjillit besimtar, sa u erdhi aj Profeti që kanë pritë.

,,Aryre që ne u kemi dhanë librin, e njohin atë sikurse i njohin bijtë e tyre. Janë ata që asgjësuan vetveten, andaj nuk besojnë.‘‘ (El-En’namë: 20)

,,Pasha atë i cili e mbanë shpirtin t’im ndër-mjetë duarve të tia se nuk do të vonoi do të vij mesihu i biri i Merjemes i cili do të sundoi me një sundim të drejtë, kryqin do ta thej, derrin do ta mbysë, gjizjen-tatimin do ta hjek, pasuria aq shumë do të shtohet sa që do të gjinden se kush ta merrë.‘‘ (Buhari, Tegjridus-sariih: 1018)

,,Pasha Al-lahun! Eshtë më se e pa dyshimt, se Isau a.s. i biri i Merjemes do të zbret i cili me një ligjë të drejtë do të sundoi, kryqin do ta thej, derrin do ta mbysë tatimin e gjizjesë do ta ngren, devetë qumshtëdhënse vetëm-pa bari-do të lëshohen në kullotje, askush nuk do të vë dor mbi ta, që të gjitha urrejtjen, armiqësitë, dhe hakëmerrjetë e njerzve n’mes veti do ta treten zhduken. Aj (Jezusi a.s.) do t’i ftoi njerzt që t’marrin mallë-pasuri, mirpo askush nuk do të pranoi atë.‘‘ (Muslim: 155)

•

Isau a.s. (Jezusi)është Profeti i fundit prej mesit t’popullit beni israil. Gjër në periudhën e tij kur ka jetuar rregullatë e jetës fetare, vazhdimishtë i ka për trirë dhe përmësuar dhe Profeti i cili do të vij pas tij i cili do të jetë Profet dhe i Dërguar i fundit-emri i të cilit do të jetë Ahmed i zgjedhuar në mënyrë të hapt e ka shpallur dhe publikuar. Isau a.s. dëshmoi dhe vërtetoi Tevratin. Pa dyshim se në Tevrat ekzistonin dëshmit dhe paralajmërimet e Al-lahut edhe dëshmit e Musaut (Mojsiut) a.s. për ardhjen e Isaut dhe por ardhjen e Muhammedit a.s, andaj përkët arsye Isau a.s. tregoi dhe mushtëlloi se ardhja e Ahmedit pas tij është e afërt.

Domethënja dhe kuptimi Ahmed përfshinë një kuptim më të gjërë në shprehjen të lavdrimit që shprehet prej Al-lahut psevjen edhe me kuptimin tjetër njeriu më i lavdëruar n’mesin e njerzve.

Ponjashtu edhe në Tevrat ardhja e Isaut veç ishte i paralajmëruar, andaj ardhja e Isaut a.s. sipas paralajmërimit të Torës e vërtetoi dhe përforcoi edhe më tepër, dëshmia dhe paralajmërimi edhe i Ungjillit për ardhjen e Muhammedit a.s.. Vet Jahudit besonin bindshëm se do të vij edhe i Dërguari i fundit nga Al-lahu xh.sh., por prap me kokëfortësi si e mendjemadhësi kërkonin që edhe ky Profetë të jetë prej popullit Beni Israil-prej popullit të tyre. Nga shenjat dhe ndryshimet që vreheshin, ponjashtu edhe një numër i madh i dijetarve Priftërve Krishter pritnin ardhjen e Profetit të fundit. Në librat e shenjeta që kishin se Profeti i fundit do të jet nga prejardhja e Ismailit a.s.andaj edhe llojë llojë manipullime dhe manervezime bërën e vetëm që ta mohojnë edhe Rrjedhë e prejardhjes.

Andaj ja se si dhe çka dëshmon vërseti Kur-anor:

,,E ku ai u erdhi aryre me argumente të qarta, ata thanë: ‘‘Kjo është magji e hapët.‘‘ (Es-Saff: 6)

Përkundë besimit dhe bindjes ndaj Al-lahut xh.sh. që kishin Jahuditë dhe Krishterët, prapëse prap duke i ndjekur ndjenjat dhe emocionet e dëshirave të tyra pritnin që Profeti i pritur i funditë të jetë prej popullit të tyre- Beni Israilë. Mirpo, kur erdhë koha dhe çasti që të vij Profeti i funditë, mirpo erdhi nga prejardhja e ISAMILIT a.s. e jo prejardhja nga Beni Israil, edhe se e dinin bindshëm dhe në mënyrë të prerë që do të vijë= kur erdhi atëherë përnjeherë ia këthyen kokën vetë personalitetit dhe misionit të tij-duke mohuar vërtetën e tij. Po e tër kjo, rrjedhi dhe buron nga ndikimi dhe pasojat e Nacionalizmit. Ja pra, siç vërejtëm se Nacionalizmi është ajo që njerzve u sjejjë një dëmë katastrofal-që i shpi një humnerë- gjë i cili i kanë besuar Ungjillit origjinal-para se t’filloi që të devijohet-këta njerzë me kët besim janë të shpëtuarë.

O ju Jahudi the Krishter!

Ju edhe sotë logjikoni dhe paramendoni veten t‘uaj se jemi duke qëndruar para Al-lahut të Lartëmadhërisë së Al-lahut. Pose ju njëher vet me drejtësi mendoni, edhe që nuk mundeni të thoni ,, aj i prituri Profet nuk ka ardhurë ke ne.‘‘ Në mes këtij thënje nuk mund të kërkoni falje ndaj Al-lahu xh.sh.. Po as që mundë të thoni se gjindemi në periudhën ndërmjet dy Profetëve.

Al-lahu i Lartëmadhëruar ka dërgu një Profet, që juve të krejtëve tu udhëzojnë në vërtetësi. Ju i keni dëgjua the e dini. Me çfarë arsye që të gjitha këto fakte dhe dëshmi po i rrefuzoni? Ju urdhërin e vendimin e Al-lahu xh.sh. (Zotit) të tuaj e shkelët dhe prapa shpinës s’uaj e hudhët. Ju vet dënimin dhe ndëshkimin e Al-lahut me duartë t’uaja dhe me dëshirën t’uaj ia keni mbjellur dhe pregaditur.

 

Përse Bush-i Jusuf Islam-it ia ndaloi që t’hyjë në U.S.A.?

Ata dijnë the e kuptojnë fare mirë se Feja Islame është e vërteta, the se Kur-ani është libri i Al-lahut the shpallja e fundit, ponjashtu se Muhammedi a.s. është Profet i vërteti the i Fundit , që Al-lahut i Lartëmadhëruar dërgoj.

,,O ithtarë të librit, përse, duke qenë se ju e dini, të vërtetën e ngatërroni me gënjeshtrën dhe fshihni realitetin?‘‘ (Ali Imran: 71)

Ata që së e kann gjetur telin së drejtsisë, ashpërojn the janë këmbëgulës në mosbesimin t’uaj.

,,Atij të cilit Al-lahu nuk i jep dritë, ai nuk ka për të pasur dritë.‘‘ (En-Nurë: 40)

Ndëshkimi i këtyre çka do të jetë?

Ndëshkimi i këtyre do të jetë një ndëshkim që askush nuk ka për ta parë e as për ta përjetuar, për arsye se këta janë shkaktar të cilatë kanë penguar-kanë mbuluar dhe mshefur të vërtetën para njerzve të zakonshëm. Gënjeshtrën dhe të pa vërtetën ua kanë imponuar njerzve për fakt të vërtetë, andaj edhe meritojnë këtë lloj të ndëshkimi të pa parë: Zvarrë në mes të Xhehenemit (Ferrit) do të tërhiqen, dhe aty, mbi kokë të tyre ujë të zier do t’u hudhet. Kudo që t’prekë ai uji, çdo gjë do të shkrij. ,,Rrëmbene e grahne në mes të xhehenemit. Dhe hudhni mbi kokën e tij ujin e valë e shtonja mundimin. Shijoje! Se ti je ai i forti, i autoritetshmi. E ky është ai për të cilin dyshonit.‘‘ (Ed-Duhanë: 47-50)

Ja pra, ky është ndëshkimi ndaj atyre nga inati nuk duanë që t’a besojnë të drejtën e të vërtetën. Ponjashtu atyre do t’u thohetë se: ,,Ti para popullit tëndë ishe njeri autoritativ? Mirpo para Krijuesit të Gjithësisë të Al-lahut ishnje i pa kujdesur.‘‘

,,A nuk mendon njeriu se Ne e krijuam atë prej një uji (fare), kur qe, ai, kundërshtar i rreptë.‘‘ (Yasinë: 77)

 

BOTËRORË

Misioni ju dështoj
Yusuf Islami, që mëparshëm Cat Stevens e pat emrin, nuk ju lejua që të hyjnë në Washington- Portre
Artikla ishte të Ej. 23 Shtator 2004

 

USA çka patën frigë prej Yusuf Islamit
(Gazata turqe: Y. Safak. 23. Shtator 2004)
Kur prej një Aktori Presifent bohet, çka kimi me prit prej saj.

 

Ai të krijoi prej një pikë uji (fare) po edhe me begatit e tia të cilat na dhuroi dhe rrethoi. Çka të mashtëroi e çka të tradhëtoi?

Vuajtjen që meritovët-dënimin hiçnje tashë! Vuajtjen për përher...

Kjo thëni është për secilin Kryetar (udhëheqës). Kështu pra do të hekë secili udhëheqë që ska besuar. Dënimi do të prevojet:

Jusuf Islami vetëm për arsye se është Musliman mendja e besimtarit. Kryoaliu, nuk i lejoi Jusuf Islamit të hyjë në U.S.A. si çdo njeri dhe qytetar tjetër, ky gjest dhe ky mendim i një vendimi të tillë është gjest, mendim, dhe vendim më barbar dhe më i vrazhdët që mund të shpreh zemra e një Kryoaliu të Djeneruar nga urrejtja nda tëdrejt-it-tës dhe t’vërtet-ës-it. Vet ky gjestë i vrazhdët dhe barbar çka mund të nënkuptoi. Jusuf Islami pat që të bënte disa takime me disa njerz. Jusuf Islami nuk shkoj i armatosuar-nuk pati pushkë, e as topë e mortaj, as raketë e as aeroplan. Pse America prej tij u Frigua? Aj pati Imanin-Besimin të plotë e të vërtetë që të krejtë armët të U.S.A ju tutën.

,,O ju që besuat, ruane veten tuaj! Ai që ka humbur, nuk ju dëmton juve kur jeni në rrugën të drejtë. Kthimi i të gjithë juve është te Al-lahu dhe ai ju njohton për atë që vepruat.‘‘ (El-Maide: 105)

Të gjithë ju duhet që ta dini, se feja e juaj se është fe tejet e devijuar në esencë dhe se librat e shenjeta janë të devijuara.të ndryshuara në shumë vërsete, ashtu edhe siç dëshmon edhe vet Al-lahu për ndryshimin e këtyre librave ku thotë:

,,Ata i ndryshojnë fjalët nga domethania e tyre dhe braktisën një pjesë me të cilën ishin urdhëruar.‘‘ (El-Maide: 13)

Ata të krejtë e kanë parë, se Ungjilli është i ndryshuarë the në devijim. Pse e mbëshefin të vërtetën? Se ata janë Këmbëgulës në mosbesimin të ashpërsisë, the vërtetësinë duanë me e ndryshuar-me mbuluar.

Ama Jusuf Islami ishte për parë një Krishter, aj patë klithmë. Që ai pat një dinjitet të besës me lavdi, që ai i shkoll me këmbët e tij. Ai besoj në Al-lahun të Fuqiplotë, në libri e tij, në dërguarin e Al-lahut the pat shptim.

,,Atij që Al-lahu ia ka zgjeruar kraharorin për besimin islam, ai është në një dritë të sigurt prej Zotit të vet. Të mjerë janë ata që nga zemërfortësia e tyre nuk përmendin Al-lahun, të tilët janë në një humbje të qartë.‘‘ (Ez-Zumer: 22)

Pra, këta janë që kanë shpëtuar, e kush është në humbje. Kjo është pra, fytyra e mbrendshme e mos besimit apo të devijuar! O ju njerzë, që keni tendencë në mosbesim! A nuk mundeni the ju prej këtyre të kuptoni?

Al-lahu i Lartëmadhëruar thotë në versin Kur-anor:

,,Feja e pranueshme tek Al-lahu është islami,‘‘ (Ali Imran: 19)

Andaj për ta penguar shtrirjen dhe përhapjen Dritën e Vërtetë driçuese të Besimit, që mosbesimi i tyre më mbesë në udhë, këta të krejtë të ndërojnë the patën frigë prej tij (Jusuf Islamit).

T’u sjellim edhe një shembull krejt të theshtë nga jeta praktike:

Një vjedhës i armatisuar hyjnë në shtëpi e dikujtë me qëllim të vjedhë. Kur një fëmij i shtëpisë e fton babën e tij: ,,Baba!‘‘, the me shpejtësi hikë aj vjedhësi. Pse hiku? Për arsye se vjedhësi nuk është antar i asaj Shpije. The ju, sepse aryre feja e vërtetë ua ndalohet, marrin masë, që Drita Hyjnor të ndryqojnë. Kështu se ashtu do ta jetojnë që kishin frigën.

Versi Kur-anor në El-Israë u thotë juve:

,,Nuk ka asnjë nga fshatrat e që Ne nuk do ta shkatërrojmë atë me një dënim të ashpër para ditës së kijametit. Kjo është e theksuar në Libër (Lehvi Mahfudh).‘‘(El-Israë: 58)

 

O ju Krishter!

Ne u bojmë një apell, që të besoni, që të besoni NJËSIN e Al-lahut të Lartëmadhëruar, the që nuk ka Zotë tjetër përveq tij, the që është i pa përngjajshëm nga çfardo cilësie e krijuesave të tia; është i pa lindur prej dikujt dhe se askush nuk është i lindur prej tij; të gjithë Profetëve të Al-lahut, që Muhammedi a.s. the Isau a.s. vet janë Rob the të Dërguartë e tij; Që edhe Tevrati, Zeburi, Ungjilli dhe Kur-ani janë libra të vërtetë, që Al-lahu nga Profetët i shpallur.

Kjo është e Vërteta, the për është shpëtim.

 

,,e shpëtimi është për atë që ndjek rrugën e drejtë.‘‘ (Ta-Ha: 47)

,,e shpëtimi qoftë ndaj robërve të Tij që Ai i zgjodhi.‘‘ (En-Naml: 59)

• • •